اعمال شب و روز 25 ذیالقعده
دحو الارض» مطابق با بیست و پنجم ماه ذیالقعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخشهایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکیهای امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود. «دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کردهاند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آبهای حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آبها، به تدریج در گودالهای زمین جای گرفتند و خشکیها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گستردهتر شدند. از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستیها و بلندیها یا شیبهای تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها بارانهای سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و درهها گستردند، اندک اندک زمینهایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد، مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نامگذاری میشود. از امیرالمومنین علیهالسلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.» به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ دادهاند که اهمیت آن را دو چندان کرده است؛ از جمله: - میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیهالسلام - میلاد حضرت عیسی مسیح علیهالسلام - خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی میکردند. - در روایتی نیز آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجهالشریف در همین روز قیام خواهد کرد. اعمال شب و روز دحو الارض *روزه: یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است، در روایتی روزهاش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است، هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود، از برای روزهدار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند، این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر شده، از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است. * نماز: نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده است، آن دو رکعت است، در وقت چاشت در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه «توحید» و «الشمس» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، پس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ» . *دعا: خواندن این دعا است که شیخ در «مصباح» فرموده، خواندن آن مستحب است: «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».
( اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم)
سجاده ها
رفته رفته سفره شد سجاده ها
بنده ی دنیا شدند آزاده ها
لاله ها را بایگانی کرده ایم
رفته اند از یاد دلداده ها
جای پایی از شهیدان مانده است
در غروب سرخ طول جاده ها
شیشه های پر زخالی مدتی ست
کَم کَمک پی می شوند از باده ها
باز هم برگردن خود بسته اند
غَرب باور های ما قلاده ها
ترسم از تکرار تاریخ احد
باز برخیزند اگر افتاده ها
آه می سوزم در این حسرت که نیست
یک نفر از نسل صاف وساده ها
آب رفته باز می آید به جوی
گر شود ، این سفره ها سجاده ها
عیدتون مبارک
گویند زیارت تو حج فقراست؛
بر گنبد و بارگاهت از دور سلام …
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا «علیه السلام»
بلیط ماندن ، مانده روی دست های من
در این همه مسافر حرم.. نبود جای من…
تشبیه و تبدیل کفار به حیوانات
amp;amp; mso-fareast-font-family: &" lang="AR-SA">و می فرماید: به همه ی انسان ها ،گوش ، چشم و عقل عنایت نمودیم ،اما عده ای با گوش خود هر صدایی را می شنوند جز صدای حق را ؛با چشم خود هر چیزی را می بینند جز آیات الهی را؛ به امور زندگی خود می اندیشند ولی در آیات الهی اندیشه نمی کنند.
به یقین ، گروه بسیاری از جنّ وانس را برای دوزخ آفریدیم آن ها دل ها(عقل)یی دارند که با آن (اندیشه نمی کنندو)نمی فهمند وچشمانی که با آن ها هم چون چهار پایانند بلکه گمراه تر! اینان همان غافلانند(چون امکان هدایت دارند وبهره نمی گیرند)
“ولَقد ذَرأنا لِجَهنَّم کثیراً من الجنِّ و الإنسِ لَهُم قُلوبٌ لا یفقَهُون بها ولهُم أَعیُنٌ لا یُبصرون بها ولهم آذانٌ لا یسمعون بها أُولئک کالانعام بل هم أضل أُولئک هم الغافلون"(اعراف179)
یا در آیه دیگری می فرماید:
آیا گمان می بری بیشتر آنان می شنوند یا می فهمند؟! انان فقط هم چون چهارپایانند، بلکه گمراه تر.
“أم تحسب أنَّ أکثرهم یسمعون أو یعقلون إن هم إلا کالانعام بل هم أضلُّ سبیلاً"(فرقان44)
قرآن کریم به شدت انسان ها را نهی کرده است از این که مانند حیوانات در این دنیا فقط در اندیشه خوردن وبهره بردن از نعمت های زود گذر آن باشند، و کسانی را که هیچ ارزش معنوی برای انان مطرح نیست به چارپایان ، تشبیه کرده است ، مانند کافرانی که به ارزش های انسانی و معنوی هیچ توجهی ندارند و فقط در صدد خوردن و نوشیدن و لذت بردن از امکانات مادی هستند.
…کافران از متاع زود گذر دنیا بهره می گیرند وهم چون چارپایان می خورند و سرانجام آتش دوزخ جایگاه انهاست.
“الذین کفروا یتمتعون ویأکلون کما تأکل الأنعام و النار مثوی لهم"(محمد12)
قرآن کریم سرنوشت بلعم باعورا ، یکی از عالمان بنی اسرائیل را برای پیامبر عزیز اسلام صل الله وعلیه وآله وسلم بیان داشته است که او نخست در مسیر حق بود اما سرانجام دنیا پرستی و پیروی از هوای نفس ، او را به سقوط کشانید ، وایات الهی را انکار نمود. از این رو قران کریم او را به سگ هار تشبیه کرد.
…او به پستی گرائید و از هوای نفس خود پیروی کرد. مَثَل او هم چون سگ(هار) است که اگر او را به حال خود واگذاری ، باز زبانش را بیرون می اورد(گویی چنان تشنه دنیاست که هرگز سیراب نمی شود)این مَثَل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند این داستان ها را (برای ان ها ) بازگو کن، شاید بیندیشند(وبیدار شوند).
“…ولکنه أخلد إلی الارض واتبع هواه فمثله کمثل الکلب إن تحمل علیه یلهث أو تترکه یلهث ذلک مثل القوم الذین کذبوا بآیاتنا فاقصص القصص لعلهم یتفکرون"(اعراف176)
خداوند در قران کریم ، برای مؤمنین پرده از یک حقیقت برداشته است، تا کسانی که به غیر خدا تکیه می کنند، بدانند که سست ترین پشتوانه را برای خود انتخاب کرده اند. وخدای متعال آنان را به عنکبوت مثال زده است که خانه او سست ترین بنا هاست.
مَثَل کسانی که غیر از خدا را اولیایخود برگزیدند،مَثَل عنکبوت است که خانه ای برای خود انتخاب کرده در حالی که سست ترین خانه ها، خانه عنکبوت است اگر می دانستند.
“مثل الذین اتخذوا من دون الله أولیاء کمثل العنکبوت اتخذت بیتا و إنّ أوهن البیوت لبیت العنکبوت لو کانوا یعملون"(عنکبوت41)
ودر مورد کسانی که آیات الهی را انکارکردند، مَثَلی را بیان می فرماید:
کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و در برابر آن تکببر ورزیدند(هرگز) درهای آسمان به رویشان گشوده نمیشود و (هیچ گاه) داخل بهشت نخواهند شد مگر این که شتر از سوراخ سوزن بگذرد! این گونه مجرمان را کیفر می دهیم.
“إنَّ الذین کذبوا بآیاتنا و استکبروا عنها لا تفتح لهم أبواب السماء . لا یدخلون الجنه حتی یلج الجمل فی سم الخیاط و کذلک نجزی المجرمین"(اعراف40)
یکی از حیواناتی که خداوند سرنوشت قومی از بنی اسرائیل را در قران کریم برای پیامبر اسلام صل الله علیه وآله وسلم بیان کرده است که آنان را به دلیل تمسخر احکامش ؛ به آن حیوان تبدیل کرد، میمون وخوک است.
بگو؛ ایا شما را از جایگاه و کیفری که نزد خدا بدتر از این است با خبر کنم؟ کسانی که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته ومورد خشم قرار داده و بعضی از انها را به صورت میمون ها و خوک ها قرار داده و در بندگی طاغوت در امده اند موقعیت و جایگاه انها بدتر است و از راه راست گمراه ترند.
“قل هل أنبئکم بِشرِ من ذلک مثوبة عند الله من لعنه الله و غضب علیه وجعل منهم القردة والخنازیر و عبد الطغوت أولئک شرٌّ مکاناً وأضلُّ عن سواءِ السبیل"(مائده60)
منبع:کتاب حیوانات در قرآن سیدمحسن قدسی پور
تبریک
میلاد مبارک
امروز روز میلاد فاطمه معصومه علیهاالسلام و دُرّ درخشان قم است.
قم امروز میهمان ملایکی است که به تبریک این مولود خجسته به حرمش
تبرک می جویند.
آسمان قم امروز در هاله های نور بر عالمیان روشنایی می بخشد و
کبوتران حرم به یمن این میلاد مبارک بر گرد حرم به طواف عشق پرواز
می کنند.
دیده های مؤمنان روشن باد به یمن این خجسته مولود. لب ها پر از ذکر
صلوات بر اهل بیت محمّد است ـ که درود خدا بر آنها باد. مبارک باد این
میلاد خجسته بر همه آنان که دل به مهر این بانوی گرامی روشن دارند.
دخــــــترای ایـــــرونی ومـــــسلمان روزتــــــون مــــــبارک
معماری عبودیت
٣٠مرداد بنا به در خواست جمهوری اسلامی ایران، از سوی سازمان کنفرانس اسلامی به عنوان روز جهانی مسجد نام گذاری شد
و متعاقب آن در سال، یک هفته برنامههایی برای تکریم، تجلیل، اعزاز و اکرام مساجد به اجرا درمیآید. ٢١ آگوست مصادف است با به آتش کشیدن مسجدالاقصی توسط صهیونیستها. هفته تکریم و تجلیل مساجد از 30 مرداد ماه تا 5 شهریورماه در ایران به طور گسترده برگزار میشود.
مسجد پایگاه انسجام و یکپارچگی مسلمانان است و نماز جماعت و تشکیل صفوف به هم فشرده نمازگزاران به خوبی بیانگر هماهنگی و انسجامی است که حضور در مسجد فراهم میآورد. در اینجاست که افراد نمازگزار همچون قطرههای آب به یکدیگر میپیوندند تا دریایی از اتحاد را به نمایش درآورند. همه در کنار یکدیگر در برابر پروردگار یکتا رو به سوی یک قبله میکنند و لب به حمد و ثنای آن یگانه نازنین میگشایند و هماهنگ با یکدیگر سرود توحید را زمزمه میکنند.
پیامبر گرامی اسلام (ص) پایهگذار اولین مسجد است. او مکانی را پایهگذاری کرد که علاوه بر عهدهدار بودن نقش روحانی و معنوی، کانون فعالیتهای اجتماعی مسلمانان نیز به شمار میرفت. به همین دلیل مسجد در طول تاریخ اسلام از ویژگی برجستهای برخوردار بود. در گذشته همه امور مسلمین در ابعاد مختلف، از جمله عقاید و فعالیتهای فرهنگی، عبادی، سیاسی و اقتصادی در مساجد انجام میشد.
مسجد، باغ نیایش است.
مسجد، تمثیل عاشقانگی و نیاز است
مسجد، تجسّم برابری و برادری است.
مسجد، عاشقان را به خود فرا میخواند تا هنگام عبادت، خداوند را از یاد نبرند.
مسجد، بهشتی است که در آن، درختان «شهود»، شاخ و برگ میکنند.
مسجد، آیینه خانه «حضور» است.
ابراهیم علیه السلام در مسجد «خیف»، نور تجلّی نوشید.
معراج پیامبر صلی الله علیه وآله از مسجدالحرام به سوی مسجد الاقصی بود.
مسجد، مقام توبه و شهادت است، دری است که بر روی هیچ کس بسته نیست.مسجد، معماری «عبودیّت» است؛
با دو گلدسته ای که در نیایشِ ابدی هستند.
باید انس خویش را با مسجد، هر چه بیشتر کنیم تا از باران این همه لطف و کرامت، بی بهره نماییم.
نویسنده: محمدسعید میرزایی
راه شهادت هنوز باز است...
تقدیم به دوست عزیزم زهرا قبادی که دیروز پیکر پاک پدرعزیزش را که در درگیری با گروه پژاک در منطقه دالاهو به درجه رفیع شهادت نائل شده بود به خاک سپرد وتقدیم به همه شهیدانی که هم اکنون نیز با نثار جان خود امنیت را به من وتو هم وطن هدیه می دهند.
شهید محمد عبدی در زمره شهدایی است که ثابت کرد هنوز هم معبری باریک برای شهادت باقی است.
در دست نوشته های این شهید بزرگوار اینطور آمده بود:
دیروز توی روضه حضرت زهرا (س) وقتی بی اختیار شدم. دست خودم که نبود، جیغ کشیدم. همه پریشان زده مرا نگاه کردند. نمی دانم چرا سینه ام داغ شد پهلویم تیر کشید. با خودم گفتم اگر ادعای شیعه حضرت زهرا (س) را دارم، باید از سینه یا پهلو شهید شوم. اگر یکی از این دو نشانه را نداشتم بدانید شهید نیستم. یک مرده مثل همه مرده های دیگر. فقط ادای شیعه ها را در می آوردم همین…
وقتی محمد را یافتند فقط یک تیر به اوخورده بود آنهم درست به سینه اش…
کاش هنوز هم بین ما کسانی باشند که با خواندن این چند سطر همدردی برای خود یافته باشند…
از میان دست نوشته های محمد:
ای شهدا برخیزید گویی اینجا همه چیز تمام شده است. و انگار نسل جهاد دیده دیروز به خط پایان رسیده است. اگر سراغمان نیایید و کلامی و حرفی به زبان نیاورید ما هم کم کم باورمان میشود که همه چیز تمام شده است. باورمان میشود که دیگر رد پایی از شما پیش رویمان نیست باورمان میشود که ما هم دیگر باید با مد، پرستیژ و آنکارد محاسن و تیپ اداری و خلاصه همه چیزمان مثل آدم شود. اگر شما حرفی نزنید باورمان خواهد شد که امام جلوی چشممان جرعه جرعه جام زهر را نوشید و همگی گفتیم، الحمدالله جنگ خانمانسوز تمام شد.
ای شهدا که جوانمردی در ذائقه شما بود، لحظاتی از خلوت بهشت فارغ شوید زخم ترکشها را فراموش کنید و از ما دلجویی نمایید. بعد از شما لباس خاکیمان را از تن در آوردند.
اجازه نداریم مثل آنروزها بگوییم التماس دعا، به ما آموختند که چگونه بخوانیم و بنویسیم؟!…… ای شهدا آنچه دنیای بی شما و بی امام را قابل تحمل نموده وجود امام خامنه ای عزیز است.
ای خوش انصاف ها اینجا دیگر بلدوزرهای جهادگران بی سنگر که خاکریزهای صداقت و درستی را بنا می کردند خاموش شده است اینجا فانوس ها خاموش شده است.
اینجا خیانت به رفیق قاموس فرصت طلبان و رسیدن به جاه و مقام به بهای خاموشی عزت نفس است.
ای شهدا اینجا دیگر از عروج خبری نیست و همه از برای فنا شدن دست و پا میزنند. دست های ناپاک بهم گره خورده تا بر نسل جوان امروزی روح بی اعتقادی و دنیا زدگی را جریان دهد.
دنیای غرب بر دل ها مثل هوس میکوبد و در این روزگار مردم پر فتنه ای نیز هستند که با زبان دین مراد دنیا و مسند و بقا بر قدرت خویش را می طلبند و از تکه تکه شدن پیکرها نردبان صعود میسازند.
اگر در برابر مظالمشان کلام حقی بگویی در مسلخ گاه هوا و هوسشان قربانی می شوی و خلاصه اینجا بازار هزار رنگ بی مهره هاست. اینجا ساکنینش به جرم بی وفایی محکومند. آری شهدا برای همین است که دلمان تنگ شماست از قول ما به امام بگویید که قرار ما این نبود.
دیگر از شما گفتن، از چند شب خاطره فراتر نمی رود. بسیجی بودن به همان چند قطره چکانی فلج اطفال خلاصه می شود. گریه و حسرت در فراغ شما به جهالت و هواس پرتی یاد میشود. ای شهدا به داد ما برسید.
اینجا ماندن سخت است در قنوتمان دلتنگی شماست و در سجده هایمان بی تابی فراغتان و در رکوع هایمان خمیدگی دوری از شهادت است.
ای شهدا سکوت غربتمان دردناکترین دردی است که تاب تحمل را از وجودمان زدوده است ما هرگز به چنین صلح سبزی فکر نمیکردیم و تنها میدان های سرخ اندیشه مان بود و اینک در قبیله، رد از همه کس، ما بازمانده ترینیم، به بی شهادتی، ریاضت تدریجی مرگ را منتظریم و در تب و تاب وصل به شما لحظه شماریم و اگر این نباشیم باید آن قدر بی تفاوت شویم که همه چیزمان را یک شبه فراموش کنیم تا ما هم به نوایی برسیم و از راه کارهای تملق و چاپلوسی با فراموش تفکر امام، خادمین در گاه مصلحت اندیشان شویم.
ای شهدا ما در روزگار فقر محبت نگاهمان لبریز از یاد و التماس به شماست. اگر خوب گوش کنید خواهید دانست که دل شکسته ما بهترین آوازی است که در فراغتان شب و روز مینوازد. بعد از شما تحمل خیلی چیزها سخت است به بهانه صبرمان، به سکوت مرگ آوری دعوت میکنند. کامیابی های دنیا مقدمه فراموشی ذکر خداست و خاتمه اش با لبخند شیطان مانوس است.
ای شهدا ما برای شما صبر میکنیم و لو با فنا و فراموشی جان. ای شهدایی که در وقت خلوت و جلوت انس یافته اند بر دل های پر رنج ما برآورید. خداحافظ ای شهدا ای گلبرگ های خونین شلمچه، ای لب های سوخته فکه، ای گلوهای تشنه، ای تشنه های فرات شهادت، خداحافظ، شما رفتید و ما ماندیم و راه ناتمام…
شادی روح شهدا وامام شهدا صلوات