دو راهه ايست مرا وتو را به پيش اينك

رهي به شهر كرامت ،رهي به قعر سقر

در اين دوراهه تو را خضررهـنما بايد

مــباد بـار دگـر دشـنه از قــفا آيـد

مــباد بـار دگـر فـتنه سـقيفه مــباد

نزاع بر سر دنيا و جاه و جيفه مباد

مباد در مسير بلا راه عشق گم گردد

خط علي ز خطاي دمشق گم گردد 

مباد غفلت صفين را دريغ خوريم

كنار علقمه تاوان صلح تيغ خوريم

مــباد آنــكه ز راه امام بر گـرديم

زمانه چون دگر گشت ما دگر گرديم

مــباد دامن وحــدت ز دست بگذاريم 

كه سر به طاعت بيگانگان فرود آريم 

مــباد آنـكه  نـهال نـفاق  پـا گــيرد

كه هر چه شرط كرامت زما گيرد

شعر از آقاي تركاشوند