از دنيا كه بگذريم ….
از همان ،دلبستگي هايمان…
همان خودِ خودمان!! …
از همه اينها كه گذشتيم،تازه مي شويم لايق …
لايق شهادت…
شهيد كسي ست …
كه جز خدا ،ديگر كسي را نمي بيند…
وما كساني هستيم كه جز خود،كسي را نمي بينيم…
همه ي اينها حرف هاي تكراريست…

بارها نوشته ايم!!!
بارها در جاهاي مختلف خوانده ايم!!
چقدر در گوش ما اينها را كه نگفته اند!!!
خسته شدم از اين همه تكرار!!
تكرار حرف هايي كه بايد عمل شوند ولي …
جايشان مي شود، همان پشت گوش …!!!
ومن چقدر محتاجم …
محتاج يك نگاه …
محتاج يك تلنگر ناب …
خدايا از اين تكرارها به تو پناه مي برم…