چکیده پایان نامه با موضوع:
بررسی تمثیل های جزء 30 با رویکرد بلاغی

علـوم بلاغت یا فنون بلاغت مجموعـه اصول و قـواعـدی را در بر می گیرد که به متکلم می آموزد که چگونه از کلمات مناسب استفاده کند تا کلامی بلیغ داشته باشد. دانشمندان بسیاری در مورد علوم بلاغت تحقیق کرده اند که از جمله آن ها جرجانی است که این علم را به سه دسته معانی ، بیان و بدیع تقسیم کرده است و این علم را به اوج خود رساند. یک جزء جدایی ناپذیر از علوم بلاغت ، تمثیل هـا هستند که خود انـواع و اقسامی دارنـد و برای فهم صحیح عامـه مردم به کار گـرفته می شوند. خداوند هم در کتاب خود قرآن فراوان از مثل بهره گرفته است و هدف خود را از آوردن مثل تفکر ، تذکر و ادراک بر شمرده است و به این وسیله سطح و فهم مردم را هم سنجیده است و با هر کس بنا بر درک و توانایی او سخن گفته است تا عذری برای هیچ کس باقی نماند. مثل های جزء سی از زیباترین مثل های قرآن هستند و موجب طراوت روح آدمی می شوند ، خداوند در این مثل ساده ترین و زیباترین تعبیرات ، مانند « اِنَّ رَبِّک لبامرصاد» استفاده کرده است تا انسان بداند خداوند همیشه مراقب اعمال اوست و منتظر بازگشت انسان به سوی خود. پس یکی از اهداف تمثیل هدایت بشر است ، اما وجهی دیگر نیز برای این مثل ها ذکر فرموده اند و آن هم این است که جنبه ایی دیگر از جنبه های اعجاز قرآن را آشکار می کند و بار دیگر می فهمیم که این ها کلام بشر نیست بلکه از سوی خالقی یکتاست برای بشری غافل و گمراه.

واژگان كليدي : مثل ، تمثیل ، بلاغت ، بلیغ ، بیان ، قرآن ، جزء سی.