چكيده تحقيق پاياني خانم فضه ملكي با موضوع:
تبيين وتحليل نعمت هاي قرآن(مطالعه موردي سوره نحل)

نعمت به معنای هر چیزی است که خداوند از مال و زندگی به بنده­اش عطا کند. از منظر قرآن نعمت­هایی که خداوند در اختیار بشر قرار داده  چنان فراوان است که از آن به نعمت­های بی حساب و شمار یاد کرده و به سبب گستردگی نعمت­ها آن را «اتمام نعمت» می­نامد. قرآن هم­چنین نعمت­ها را دو نوع می­داند: یکی نعمت­های ظاهری که همان نعمت­های مادی هستند و با قوای حسی قابل ادراک­اند و دیگری نعمت­های باطنی که همان نعمت­های معنوی هستند که از راه اخلاص در عمل حاصل می­شوند و اساس زندگی صحیح انسان بر روی این نوع نعمت­ها استوار است. سوره نحل یکی از سوره­هایی است که به بحث نعمت­های الهی پرداخته و چنان ریزه­کاری­های آن­ها را تشریح کرده که حس شکر­گزاری هر انسان آزاده ای را بیدار می­کند. نعمت­های مادی مطرح شده در این سوره به گونه­ای است که تمام نیازهای دنیوی انسان را در بر می­گیرد، از خلقت انسان گرفته تا خلقت آسمان و خلقت زمین برای سکونت انسان و دریاها، کوه­ها، حیوانات، گیاهان و درختان، مسکن، خوراک، پوشاک و خلاصه هر آن­چه که انسان برای زندگی دنیوی نیاز دارد. از طرفی انسان در کنار نیازهای مادی نیازهای دیگری دارد تا هدف از خلقت که همان بندگی خداوند است به نتیجه برسد، برای رسیدن به این هدف، خداوند نعمت­های معنوی را در اختیار انسان قرار داده تا به کمک آن­ها زندگی نیکو و هدفمندی داشته باشد، این نعمت­ها عبارتند از: توحید، معاد، نبوت، قرآن، عقل، حیات طیبه، صبر، تقوا، امنیت، عالمان دین و بهشت که جزای بندگی است. لذا بیان نعمت­ها در قرآن و سوره نحل فواید و نتایجی را برای انسان به دنبال دارد از جمله: حمد پروردگار، شکرگزاری، محبت و عشق به خداوند، امید، بندگی، تقوا، بازگشت به راه راست و نتیجه نهایی آن فلاح و رستگاری برای مؤمنان است.

کلید واژه ها: نعمت­های الهی، سوره­ی نحل، نعمت­های مادّی، نعمت­های معنوی