جواني در سالن فرودگاه منتظر پروازش بود.چون هنوز چند ساعت به پروازش باقي مانده بود، تصميم گرفت براي گذراندن وقت كتابي بخرد؛او يك بسته بيسكويت نيز خريد.
روي يك صندلي دسته دار نشست و در كمال آرامش شروع به خواندن كتاب كرد.
كناراو يك بسته بيسكويت بود ومردي هم آنجا نشسته بود وداشت روزنامه مي خواند.
وقتي كه او نخستين بيسكويت را به دهان گذاشت، متوجه شد كه مرد هم يك بيسكويت برداشت وخورد. او خيلي عصباني شد ولي چيزي نگفت.
پيش خود فكر كرد:«بهتراست ناراحت نشوم/شايد اشتباه كرده باشد.»
هر بار كه او يك بيسكويت بر مي داشت ، آن مرد هم همين كار را مي كرد.
اين كار ، او را حسابي عصباني كرده بود ولي نمي خواست واكنش نشان دهد.
وقتي كه تنها يك بيسكويت باقي مانده بود، پيش خود فكر كرد:«حالا ببينم اين مرد بي ادب چه كار خواهد كرد؟»
مرد آخرين بيسكويت را نصف كرد و نصفش را براي او گذاشت.
اين ديگه خيلي پر رويي مي خواست!اوحسابي عصباني شده بود.
سپس كتابش را بست، وسايلش را برداشت و به سمت محل سوارشدن رفت.
وقتي داخل هواپيما روي صندلي اش نشست،خواست كتاب را داخل كيفش قرار دهدكه ناگهان با كمال تعجب ديد كه بسته بيسكويتش آنجاست، باز نشده ودست نخورده!
خيلي شرمنده شد!!! از خودش بدش آمد…. .
يادش رفته بود كه بيسكويتي را كه خريده بود داخل كيقش گذاشته بود.
آن مرد بيسكويت هايش را با او تقسيم كرده بود،بدون آنكه عصباني و بر آشفته شده باشد… .
…در صورتيكه خودش زمانيكه فكر مي كرد آن مرد از بيسكويت هايش مي خورد،خيلي عصباني شده بود.
ومتأسفانه ديگر زماني براي توضيح رفتارش و يا معذرت خواهي نبود.
بعضي چيز ها هستند كه ديگر نمي توان آنها را باز گرداند… .
سنگ … پس از پرتاب كردن
سخن … پس از به زبان آوردن
فرصت … پس از پايان يافتن
زمان … پس از سپري شدن

منبع:گاهنامه فرهنگي پيام جوان شماره 2

امان از جدايي!
امان از بغض هاي شبانه بقيع !
امان از خانه اي كه خاموش است !
امان از داغي كه در دل زينب (سلام الله عليها) است !
چگونه سر به شانه تنهايي نگذارد كسي كه از هستي خويش جدا شده است ؟!
چگونه ناله نكند آنكه امانت بي بديل الهي را شكسته بال وحزين، به آسمان سپرده است؟!
چگونه به تعزيت ننشيند آنكه صبر جميل فاطمه(سلام الله عليها) را در كبودترين لحظه ها به تماشا نشسته وعاشقانه به شكيبايي مقدس زهرا ،ايمان آورده است؟!
اين شانه هاي خيبر شكن كيست كه از سنگيني اشك ها خم شده است؟!
اين دست هاي صاحب ذوالفقار مگر نيست كه از شدت درد مي لرزد؟!
اين زبان آتشين خطبه ها نيست كه بغض ، مجال آه از گلويش گرفته است؟!
با كدامين چكامه ، اين مرثيه را بسرايم كه سيل اشك ، هستي مدينه را به يغما نبرد؟!
با كدامين نوحه به تعزيت بنشينم كه زمين ، گريه هاي آسمان را تاب آورد؟!
بانو ! اي مادر احساس هاي سبز، اي تبلور عصمت ، بانوي آب وآيينه واي شرافت آدمي در خاك وافلاك ! اگر بركت دست هايت نبود، آسمان ، ما را ريزه خوار كدامين «دستاس» مي كرد تا با گفتن«يا زهرا (سلام الله عليها) » تلخي تمام دردها را به شيريني درمان بسپاريم؟ يا زهرا (سلام الله عليها) ، اي آيينه لطافت هستي در ضمير خاك.
بانو ! نامت بلند در نهان خانه تمام گنبدها؛ نامت به شكوه در زلال تمام آب ها وآيينه ها؛ داغت را بهانه اي جز زلال اشك ها نيست!
تربت پنهان تو را بايد در سويداي دل به جست وجو پرداخت كه عصمت عارفانه تو تنها در زلال عاشقانه دل هويدا مي شود وبس!
زيارتگاه تو ، پاك ترين نقطه از دل مؤمنان است كه با التجا به نامت ، تمامي دردهاي بي درمان را درمان مي بخشد وزلال معرفتت با گفتن «يا زهرا(سلام الله عليها) » بر نگاه ها جاري مي شود. چه دردناك است يادآوري شهادت تو! چه جانكاه است غربت تو!
بانو ! تو را به غربت بقيع، ياورمان باش در مصايب دنيا!

نوشته از :سيد علي اصغر موسوي

فرا رسيدن ايام فاطميه وشهادت دردانه حضرت رسول (صلوات الله عليه وآله وسلم)ام ابيها حضرت زهرا (سلام الله عليها)،را خدمت صاحب زمان وتمامي پيروان ان حضرت تسليت وتعزيت عرض مي نمايم.

هر سال شروع قصه ايست ؛هموطن قصه ات بي غصه باد.

ايرانيان عيدتان فرخنده وپيروز باد ،آسمان زندگيتان تا ابد

پر نور باد.

پيشاپيش فرا رسيدن سال 1391 بر شما مبارك باد، اميد كه 

سال ظهور باشد.

موري را ديدند به زورمندي كمر بسته ، وملخي را ده برابر خود برداشته،

به تعجب گفتند:«اين مور را ببينيد كه با اين ناتواني باري به اين گراني چون

 مي كشد؟»

مور چون اين سخن بشنيد بخنديد وگفت :«مردان ، بار را با نيروي همت

 وبازوي حميت كشند ، نه به قوّت تن وضخامت بدن.»

با گذر زمان وتغيير نسل ها ، گويا يك پديده ، اجتناب ناپذير است

وآن كوچك شدن همه چيز است، خانه هاي نقلي ، ماشين هاي كوچك،

پيراهن وشلوارهاي كوتاه وتنگ ومانتوهاي چسبان .

اين موارد آخر چنين در ذهن تداعي مي كندكه گويا خياط هميشه پارچه

كم مي آورد.پوشيدن اين لباس هاي تنگ كه حاصل مد گرايي ما هستند

براي سلامت خطرناك است.

شايع ترين خطر وعارضه لباس هاي تنگ چيزي است كه شايد بسياري

تجربه كرده باشند،ولي به روي خود نياورند يا ندانند كه علت آن چه بوده است.

لباس تنگ عروق پوست را تحت تأثير قرار داده و در قسمت هايي مانع گردش

خون مي شود به خصوص اگرتنگي لباس در ناحيه لگن، زانو، سينه

وحلقه آستين ها باشد.

همين اختلال جريان  خون باعث عارضه شايع اين گونه لباس ها كوفتگي

وخستگي مي شود. البته گاهي اين تنگي به حدي زياد مي شود كه

قسمت هايي از پوست كبود مي شود.يكي ديگر از مضرات لباس هاي تنگ بروز

مشكلات گوارشي است.در واقع لباس تنگ حركات دودي (حركاتت كرم گونه)

دستگاه گوارش را مختل كرده و موجب تجمع گاز در معده ونفخ شكم مي شود كه

معمولاً با درد نيز همراه است .

يكي ديگر از عواض پوشيدن اين گونه لباس ها ابتلا به نوعي كهير به نام كهير

فشاري است.اين نوع كهير اثر فشار موضعي بر بدن مثل پوشيدن لباس هاي تنگ

ايجاد مي شود. معمولا ً 4 تا 6 ساعت پس از پوشيدن اين نوع لباس ، يك تورم

عمقي همراه با خارش، سوزش و درد ايجاد مي شود كه پس از 8 تا 72 ساعت از

 بين مي رود. البته گاهي تب ولرز،ضعف،خستگي وسردرد هم كنار اين

عارضه وجود دارد.

برگرفته از پايگاه اينترنتي پارسي طب

شكر ايزد فناوري داريم

صنعت ذره پروري داريم

از كرامات تيم ملي مان

افتخارات كشوري داريم

با نود حال مي كنيم فقط

بس كه ايراد داوري داريم

مي توانيم صادرات كنيم

بس كه جُك هاي آذري داريم

گشت ارشاد اگر افاقه نكرد

110 تا كلانتري داريم

خواهران از چه زود مي رنجيد

ما كه قصد برادري داريم

ما براي ثُبات اصل حجاب

خط توليد روسري داريم

ما در ايام سال 17 بار

آزمون سراسري داريم

آن طرف روزنامه هاي زياد

اين طرف دادگستري داريم

جاي شعردرست ودرمان هم

تا بخواهي دري وري داريم

حرف هامان طلاست سي سال است

 قصد احداث زرگري داريم

تا بدانند با بهانه طنز

از همه قصد دلبري داريم

هم كمال تشكر از دولت

هم وزيرترابري داريم

شعر :سعيد بيابانكي

ديروزبارديگرملت بزرگوارايران حماسه اي بزرگ خلق كرد،وبا حضوربا شكوه

خود درپاي صندوق هاي رأي ثابت كرد كه ما تا آخر ايستاده ايم .

ايراني اين پيروزي بر تو مبارك .

مردم حماسي وهميشه درصحنه سنقروكليايي نيزهمچون گذشته ديگربار

عهد خود با آرمان هاي امام (ره) وشهدا راتجديد نمودوباحضورحداكثري

خودنشان دادكه هم چنان پاي بند نظام وانقلاب واصول آن مي باشد.