كمتر گناه كن 

نا جي قصيده اي در مدح حضرت علي (عليه السلام) ، سرود. شبي در عالم خواب خدمت آن حضرت شرفياب شد. حضرت فرمود :‌« قصيده اي كه درباره من سروده اي ، بخوان ». شاعر با شوق هر چه تمام تر اشعار خود را يك يك خواند و در پايان  نام خود را در شعر گنجاند و گفت:

ناجي اگر معامله حشر با علي است **** از من شنو هر انچه تواني گناه كن

حضرت امير (عليه السلام) فرمودند :«همه را خوب گفته اي ، ولي آخرش را اين چنين اصلاح كن:

ناجي اگر معامله حشر با علي است **** شرم از رخ علي كن وكمتر گناه كن   (1)

دلم تاريك شده ، پندي ده !

شخصي نزد پارسا مردي ، كيسه اي پُر دِرَم به دست گرفت. گفت: يا استاد ! دلم تاريك شده ، مرا پندي ده!

پارسا گفت :اندر آن كيسه چه داري؟

گفت: دِرَم.

گفت: چند است؟

گفت : هزار دِرَم .

گفت: سر كيسه باز كن.

باز كرد!

پارسا ، يك درم برگرفت وگفت: پيش تر آي ! پيش تر آمد.

پارسا آن دِرَم بر چشم وي نهاد وگفت چشم باز كن وبنگر !

گفت : اين دِرَم بر چشم من است ، نمي بينم .

گفت :اي مرد! يك دِرَم بر چشم سر نهادي ، دنيا را نمي بيني. پس هزارر دِرَم بر دل

نهادي ، چگونه چشم دل تاريك نشود تا عقبي را ببيني!   (2)

1- مكاتبه وانديشه، ش25 ،‌ص175.
2-مكاتبه وانديشه ، ش26، ص163-164.